ถ้าเรารู้จักปล่อยวาง เมื่อนั้นจิตใจของเราก็จะเบา ๆ สบาย ๆ ได้ปล่อยวางได่มาก ก็จะสบายมาก ปล่อยวางได้มากขึ้นอีกจนเต็มที่จิตใจของเราก็เป็นพุทธะ เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน พุทธศาสนาเรียกว่า จิตรอรหันต์ จิตอริยะ อย่างไรก็ตามถ้าเราเชื่อมั่นในจุดนี้ เรา้ก็จะสามารถมีความสุขใจ สงบได้เดี๋ยวนี้ ถึงแม้ว่าไม่บริสุทธิ์ก็ตาม การปล่อยวางชั่วคราว จิตใจก็จะเบาสบาย เบื้องต้นก็เรียกว่าสุขภาพใจดี เราน่าจะใช้คำว่าสุขภาพใจดี ถ้าอย่างนั้น พุทธัง สรณัง คัจฉามิ เรียกง่าย ๆ สุขภาพใจดี สุขภาพใจดีเป็นที่พึ่ง ที่ระลึกของข้าพเจ้า
ในการดำเนินชีวิต ถ้าเรารู้จักปฏิบัติธรรมแล้วก็จะเป็นสุขภาพใจดีได้ พุทธัง สรณัง คัจฉามิ เมื่อเข้าถึงสุขภาพใจดีก็อาศัยลมหายใจออก ลมหายใจเข้า เป็นสะพาน เป็นเส้นทางสู่สุขภาพใจดี ถ้าเราปฏิบัติต่อไปแล้วก็เป็นการพัฒนาจิตใจของเราเป็นโสดาบัน สกทาคามี อนาคามี อรหันต์ เป็นต้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น