อานาปานสติในชีวิตประจำวัน (7)

   เมื่อจิตตั้งมั่นกับลมหาายใจ  หรือมีความรู้สึกตัวชัดเจน  ลมหายใจออก  ลมหายใจเข้า  ไม่สบายใจนี้ตั้งอยู่ไม่ได้   ถ้าไม่สบายใจอยู่  ถ้าเรานึกคิดฟุ้งซ่้านอยู่  ก็แสดงว่าสติสัมปชัญญะของเรายังไม่พอ  ถ้าเรารึกลึกถึงลมหายใจออก   ลมหายใจเข้า  จนมีึความรู้สึกตัวทั่วถึงลมหายใจออก    ลมหายใจเข้า   ช่วงนั้นหรือขณะนั้นจิตใจของเราก็จะสงบเบาสบายใจ  มีความสุขใจหรือเกิดขึ้นไหม ?  ถ้าสงบ  สบายใจ   มีความสุขใจก็ให้มีความรู้สึกตัวได้   นี่คือ  สภาพจิใจดี  ใจสงบ

     อานาปานสติ  ระลึกรู้ลมหายใจออก  ลมหายใจเข้า   เมื่อใจสงบ  มีความรู้สึกสบายใจ  นี่ก็เป็นสุขภาพใจดี  เมื่อเรารู้จักสุขภาพใจดีคือเพียงแต่หยุดคิด  เพียงแต่เจริญสติสัมปชัญญะความรู้สึกตัวชัดเจน  เราจะสบายใจเดี๋ยวนี้ได้
 
     การปฏิบัติของเราในแต่ละวัน  ก็ให้หาเวลาช่วงหนึ่ง  ตั้งใจเจริญอานาปานสติ  สัก ๑๐  นาที  ๑๕  นาที  หรือครึ่งชั่วโมง   หรือใครมีเวลามากพอสมควรก็เป็นชั่วโมงก็ได้   ถ้าเป็นผู้ปฏิบัติใหม่ ๆ  แค่  ๑๐ - ๑๕  นาที  ก็ได้เป็นการตั้งใจหรืออาจเป็นก่อนนอนก็จะเหมาะสม   ปกติก่อนนอนเราพอมีเวลานั่งสมาธิ  เราทบทวนว่าตั้งแต่ตอนเช้า  เราทำอะไรบ้าง   การกระทำของเราที่ผิด ๆ ถูก ๆ เป็นอย่างไรบ้าง   เมื่อเราสำรวจดูชีวิตของเราในวันหนึ่ง  ถ้าเรามีความรู้สึกว่าทำอะไรผิด  ไม่น่าทำเราทำแล้วสในสิ่งที่ไม่น่าทำ  ถ้าเราระลึกได้  เราก็ตั้งใจว่าจะไม่ทำอีก  ตั้งใจแน่วแน่  หลังจากนั้นเราก็ทำความรู้สึกอดีตไม่มีโอปนยิโก  น้อมเข้าไปหาสุขภาพใจดี  หรือจิตใจที่บริสุทธิ์